خب از اونجایی که شروع کردم فاصله گرفتن از دنیای مجازی و این حرفا اینجا بیشتر حرفم میاد!
یا شایدم نمیدونم بدجور یاد قدیم الایام افتادم!
من از اون دسته ادمام که تصمیماشونو مینویسن!
که تایم تیبل میچینن واسه درست کردن روزاشونو و اینا.
امروز حس کردم برای اینکه به تصمیمام متعهد بم باید تصمیم هامو بنویسم!یه جایی که یه عده دیگه هم شاهدش باشن!باحال میشه نه؟!
اینجوری از رو کم نیاوردن هم که شده تلاش میکنی تا انجامشون بدی!
خب و حالا بریم سراغ کارایی که دوست دارم این هفته انجامشون بدم:
- توچال ایستگاه سوم!
- درس خوندن طبق برنامم
- رفتن به دکتر
- نوشتن تمرین های نیما
- دیدن کتابخونه ی نزدیک خونه
- برم کافه درس بخونم یه روزیشو
- گلدون جدید برای خونه ی جدید!
و خب موضوع بعد:
دلم میخواد دوست پیدا کنم!
شاید جمله ی مسخره ای باشه!واسه منی که تلگرامو پاک کردم تا با ادما کمتر حرف بزنم!
ولی نمیدونم چرا دلم دوست خواست دوست واقعی!
از اونایی که با هم تایم بذاریم بریم بدویم!
از اونای که با هم تایم درس خوندن ست کنیم
چمیدونم با هم بریم باشگاه!
دلم یه دوست میخواد که با هم کار انجام بدیم نه تفریح!
اها اره شاید داستان همینه!
دوتای من دو بخشن!یا باهاشون تفریح میکنم!یا تو دانشگاهن و واسه درس و اینا!
پس دوستای خارج از این فازم کجان؟!
اون روزی که مهرزاد حرف میزدم بحث این بود که ادما رو باید دسته بندی کرد و رابطه اتو باهاشون سر و سامون داد تو یه چارچوب مشخص انداخت!بعد مهرزاد گفت که وقتی معتاد دانشگاه شی همه تایمتو میذاری براش!
و از اون روز فکرم در گیر این داستانه و نمیخوام اینجوری باشه خب!
نمیخوام یه روزی به خودم بیام و ببینم به جز دانشگاه و دوستای دانشگام هیچ گزینه ای ندارم!
شاید یه روز از دانشگاه و جو ش کلافه باشم اونوق چی؟!
راستش بحث اینه که من همیشه دوستامو از تو مدرسه پیدا کردم یا الانم از تو دانشگاه!
ته ته شم دو تا دوست مجازی داشتم!که حالا یکی دو بارم تو دنیای واقعی دیدم!
مسئله اینه که جدی جدی چجوری میشه دوست پیدا کرد؟!
اممم همیشه دوست داشتم یه کافه ای پاتوقم بشه !
ولی هیچ وقت هیچ تلاشی براش نکردم!
ینی خب فکر میکنم باید اتفاقی از یه جایی خوشم بیاد و دینگ به پاتوقم! اما مثکه این راهش نیست!
میخوام جرئت بدم به خودم یه سری جاها رو که همیشه میخواستم برم رو برم!و شاید یکیش شد پاتوقم؟!
موضوع بعدی:
داستان درسی شده مسئله ای که هر کاری میکنم ازش فرار کنم از بس راجب استرس دارم!
یه حالت دفاعی بدی که دارم اینه که از هر چی باعث استرسم بشه فرار میکنم!یکی از بهترین راه های فرارمم فیلم دیدن و خوابیدنه!
و این بد چیزیه!
میدونی باید انقد جسور باشی که بری تو دل چیزی که ازش میترسی!
برنامه رو ریختم اماده س.وقت هم خالی.جای درس خوندن هم اماده.قهوه هم هست!دیگه چی میخوام.؟!
موضوع بعد:
باید خودمو برای اولین بار تو چیزی که دوست دارم نشون بدم!چند روز پیش داشتم با میلاد حرف میزدم و یهو بحث کارش شد!کاره میلاد کاریه که خیلی جذابه برام و خب اینجوری نیستم که بگم چون میرن عشق و حال جذابه!برای من چون تیم ورکه ، چون بهت اجتماع هدیه میده ، چون پویا و فعاله، چون بهت کلی مهارت یاد میده ، چون تهش حس تونستن بهت میده جذابه!
راستش من اصلا اصلا راجبش فکر نمیکردم چون برام خیلی دور و غیر قابل دسترس بنظر میومد!ولی وقتی میلاد راجبش حرف زد دلم خواست!دلم خواست امتحانش کنم!دلم خواست برم جلو و خودی نشون بدم!شاید خودی که نشون میدم پذیرفته نشه و این مهم نیست!
مهم اینه من واسه چیزایی که دوسشون دارم میجنگم!
با وجود هر مانعی!
و وقتی یه چیزیو میخوام مانعا شکلشونو برام از دست میدن!
من راهمو میسازم!پس برای این موردم تلاشمو میکنم!
موضوع بعد:
امروز داشتم با ارشیا حرف میزدم بحث این پیش اومد که از نظر اون من تسلیم شرایط میشم!و من داشتم همش مقاومت میکردم که نه!
اما بیا رو راست باشم با خودم!
این مدت خیلی تسلیم شدم!این مدت اون مبینای به قول سارا سرکش و پرو نبودم!
و اینجوری بودم که نشد هم نشد!شد هم شد!
واسش تلاشی نمیکردم!
اممم.
الان جاییم که نباید دکمه احساساتم روشن باشه!واسه یه سری ادما!واسه یه سری کارا.
درستش میکنم!!
پ.ن:دارم به این فکر میکنم دوباره موهامو کوتاه کنم!نمیدونم چرا حس میکنم با موی کوتاه قدرت بیشتری دارم :))
درباره این سایت